درباره من
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- محمود اروجزاده 6
- مرتضی توکلی 20
- هپلی 47
- متین پرداز 2
- ابتهاج عبیدی 30
- زهرا احمدنژاد 30
- _ 8
- علی اشرفی 23
- سحر 12
- اشکان نیری 7
- سعید آقایی 44
- ساما 22
- زهره 4
- سیامک احمدی 1
- محمد مبینی 1
- تهرونی 7
- داستانک آبی 5
- سهیل میرزایی 6
- امیر ح 4
- یاس 9
- مصطفی عابدینی 27
- سید مهدی کسایی زاده 2
- مهدی 22
بایگانی
- فروردین 1392 1
- مهر 1391 1
- تیر 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- بهمن 1390 1
- تیر 1390 1
- اسفند 1389 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 2
- آذر 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 1
- تیر 1389 3
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 5
- اسفند 1388 12
- بهمن 1388 6
- دی 1388 5
- آذر 1388 2
- آبان 1388 7
- مهر 1388 12
- شهریور 1388 40
- مرداد 1388 8
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 4
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 2
- دی 1387 18
- آذر 1387 17
- آبان 1387 10
- مهر 1387 16
- شهریور 1387 20
- مرداد 1387 3
- تیر 1387 18
- خرداد 1387 16
- اردیبهشت 1387 27
- فروردین 1387 31
- اسفند 1386 20
- بهمن 1386 20
- دی 1386 10
- آذر 1386 19
- آبان 1386 6
آمار : 500371 بازدید
Powered by Blogsky
سلام
خیلی عمیق بود ولی فکر میکنم بیشتر شبیه شعر بود تا داستانک!
سلام
قافیه ها و ردیف و وزن عروضی و آرایه های ادبیشو مشخص کن،ببینم فرق نظم و نثر رو می فهمی یا نه!
دوما میدونی که فرق شعر موج نو با نثر در تخیل شعریه و من فکر میکنم داستان تو از این نظر به شعر نزدیکتره!
فکر می کردم همچه جوابی می خوای بدی چون به ذهن خودمم رسیده بود اما فکر نمیکردم اینقد تفاهم داشته باشیم!!! ازون موقع دارم فکر می کنم اگه این جواب رو دادی چی بگم اما دیدم حرف حساب جواب نداره!
انتقادت رو پذیرفتم و تصمیم گرفتم دوباره کشتی پهلو گرفته و آفتاب در حجاب و پدر-عشق- پسر و سانتاماریا و... رو بادید موج نو بخونم!
راستی به خودمون امیدوار شدم . درسامونو خوب یاد گرفتیم. نکنه کنکور قبول شیم!
سلام،
در مورد خواهشی که کرده بودید مبنی بر اینکه آثارتان را خوانندگان به دور از برخی جهت گیریها تفسیر کنند، باید بگویم در خواست عجیب و غیر منطقی ای است. متن، به محض اینکه از نویسنده جدا شد، زندگی جداگانه ی خودش را شروع می کند، ولو اینکه شما ده تا پاورقی هم بهش پیوست کنید. از طرفی، تولیدات ادبی، جدای از استقلالشان، همیشه این تمایل را در خواننده ایجاد می کنند که در ظرف زمان و مکان (به یک اعتبار، در زمینه یا بافت اجتماعی و فرهنگی context) خودشان مورد تفسیر قرار بگیرند. این نه گناه من است، نه شما، نه دیگران. مکانیزم تفسیر و معنایابی در متون ادبی است، ولو اینکه خواننده به اجزای این ساز و کار هم اشراف نداشته باشد. نویسنده نمی تواند به دنیای پیرامون خودش (چه رسد به اینکه وقایع آن ورد زیان همه باشد) بی اعتنا باشد.
با احترام،
مصطفی
با سلام و عرض ادب و احترام.
تمام تلاش خودم را می کنم که نسبت به دنیای اطرافم بی توجه نباشم و فکر نمی کنم ننوشتن درباره ی بعضی وقایع یا بهتر بگویم داستانک ننوشتن دلیل بی اعتنایی باشد . شاید هم اگر توانش را داشته باشم بنویسم اما حتما طوری می نویسم که جهت گیریم تا جایی که لازم است مشخص شود. من از این ناراحت می شوم که نوشته ام را که واقعا بدون هیچ قصد و منظور خاصی نوشتم به سمت موضوعی که قصدش را نداشتم و واقعا ربطش را به داستانکم نمی فهمم جهت بدهند. همین! راست راستش را بخواهید بخاطر اینکه امسال کنکور دارم و خیلی فکرم رو مشغول کرده به سمت همچین موضوعی کشیده شدم.باز هم همین!
ببخشید اگر لحنم کمی تند شد واقعا قصدی نداشتم!
در ضمن شما خیلی سنگین و پیچیده(از نظر کلماتی که به کار می برید) صحبت می کنید.من تازه دیپلم گرفتم ها!
با سپاس
سلام،
شاید بدترین خبری که می توانشتم بشنوم این است که پیچیده حرف می زنم؛ چه، تمام کوشش من این است که کلماتی که برای بیان مقصودم استفاده می کنم از «دقّت» بالایی برخوردار باشند. همین. با این حال، این صحبت شما را رهنمودی دوستانه به خودم تلقّی می کنم. ممنون. در ضمن، برایتان در همه ی امورتان آرزوی موفقیّت دارم.
سلام. ببخشید اگه منظورمو بد رسوندم!شما خوب حرف می زنید من کم سوادم و دیر می گیرم!منظورم این بود که با من آسون تر حرف بزنید. همین!واقعا همین!