از بچگی ات ام همین جوری بودی

از بچگی همیشه می دانست که باید، چند قدمی عقب تر از مادرش راه برود

یعنی شنیده بود و می دانست کار خوبی ست و خودش هم این جوری بیشتر دوست داشت

.

.

.

مادرش لحظه ای مکث کرد ،سر برگرداند و به آرامی گفت

جوونم بود،جوونای قدیم!مادر تو چرا همیشه از من پیرزن عقب می مونی؟از بچگی ات ام همین جوری بودی

همیشه باید برمی گشتم،عقب و نیگا می کردم تا بفهمم کجایی!

.

.

.

از ته دل خندید وپیرزن مات و مبهوت همچنان نگاهش می کرد