درباره من
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- محمود اروجزاده 6
- مرتضی توکلی 20
- هپلی 47
- متین پرداز 2
- ابتهاج عبیدی 30
- زهرا احمدنژاد 30
- _ 8
- علی اشرفی 23
- سحر 12
- اشکان نیری 7
- سعید آقایی 44
- ساما 22
- زهره 4
- سیامک احمدی 1
- محمد مبینی 1
- تهرونی 7
- داستانک آبی 5
- سهیل میرزایی 6
- امیر ح 4
- یاس 9
- مصطفی عابدینی 27
- سید مهدی کسایی زاده 2
- مهدی 22
بایگانی
- فروردین 1392 1
- مهر 1391 1
- تیر 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- بهمن 1390 1
- تیر 1390 1
- اسفند 1389 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 2
- آذر 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 1
- تیر 1389 3
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 5
- اسفند 1388 12
- بهمن 1388 6
- دی 1388 5
- آذر 1388 2
- آبان 1388 7
- مهر 1388 12
- شهریور 1388 40
- مرداد 1388 8
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 4
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 5
- بهمن 1387 2
- دی 1387 18
- آذر 1387 17
- آبان 1387 10
- مهر 1387 16
- شهریور 1387 20
- مرداد 1387 3
- تیر 1387 18
- خرداد 1387 16
- اردیبهشت 1387 27
- فروردین 1387 31
- اسفند 1386 20
- بهمن 1386 20
- دی 1386 10
- آذر 1386 19
- آبان 1386 6
آمار : 501358 بازدید
Powered by Blogsky
اگر بخوام نظری راجع به این داستانک بدم چیزی شبیه به نظرم راجع به داستانک (رئیس جدید) آقای علی اشرفی که توی همین صفحه است میشه.
خلاصه ش این که روایت مشخصه اما بیش از حد در سطح جریان داره و بیش از حد به زندگی روزمره ی ما چسبیده. چیزیه که یه بچه دبیرستانی می تونه برای دوستش تعریف بکنه شفاهی. اما فکر می کنم تمام انواع داستان (داستانک، داستان کوتاه، رمان و...) یک روایت مکتوب از زندگی هستن و باور دارم که اگر چیزی از این دنیا مکتوب بشود ماهیتش باید و باید و باید تغییر کند. داستان ها حتی اگر از زندگی روزمره ی ما می آیند باید در زمان نوشتن ارتقا پیدا کنند و سطوح نهفته و معناهای پنهان آن موقعیت روزمره و دستمالی شده را به خواننده نشان بدهند. این داستانک چیزی به جز تعریف شفاهی یک پسر دبیرستانی برای فرضا دوستش ندارد. هیچ لایه ای ندارد. البته اشتباه نکنید و نگویید لایه اش فی المثل این است که آدمها به هر طرف که به نفع شان باشد غش می کنند. درسته! این لایه ی درونی این داستان هست اما آیا در تعریف شفاهی این داستان هم این لایه قابل رویت و درک نیست؟ یعنی آن پسر دبیرستانی که چنین ماجرایی را به صورت شفاهی برای دوستش تعریف می کند هم این لایه را می داند و حتی ممکن است آن را به دوستش بگوید. یعنی مثلا بگوید: هروقت به نفع شون باشه من فقط قدم رشیده!
من توی هر داستان دنبال چیزی می گردم که در دنیای واقعی و شفاهی نشه دیدش.
موفق باشید.
واقعیت اینه که همهء چیزی رو که من می خواستم بگم شما متوجه شدین. واقعا حرف پیچیده تری نمی خواستم بزنم.
سلامت باشین.